Nie podano opisu zmian Znacznik: rte-wysiwyg |
Nie podano opisu zmian Znacznik: rte-source |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
===Część 1: Powrót=== |
===Część 1: Powrót=== |
||
[[Plik:Green.png|thumb]]Noah budzi się w autobusie po czym uświadamia sobie iż był to tylko sen. Następnie podpiera się za podbródek, patrzy za okno na zielone łąki i pastwiska, po czym przyznaje że miło wrócić do [[Wyż Grass|domu]]. Chłopak następnie uśmiecha się i myśli o tym jak zmienili się wszysscy domownicy przez trzy lata jego nieobecności, ze względu na stypendium. |
[[Plik:Green.png|thumb]]Noah budzi się w autobusie po czym uświadamia sobie iż był to tylko sen. Następnie podpiera się za podbródek, patrzy za okno na zielone łąki i pastwiska, po czym przyznaje że miło wrócić do [[Wyż Grass|domu]]. Chłopak następnie uśmiecha się i myśli o tym jak zmienili się wszysscy domownicy przez trzy lata jego nieobecności, ze względu na stypendium. |
||
+ | |||
+ | [[Plik:Farma_Dragneelów.png|thumb|left]] Nastolatek wysiada z autobusu trzymając w ręku swój duży bagaż. Spogląda na piaszczystą drogę po czym mówi sam do siebie, że dawno nie biegął do domu 3 km, następnie uśmiecha się, przyjmuje pozycję startową, błyskawicznie podrywa się z miejsca i zaczyna biec drogą w stronę swojego domu. |
||
[[Kategoria:Sagi]] |
[[Kategoria:Sagi]] |
Wersja z 12:41, 2 sty 2016
Szablon:PosterSaga Wyzwanie Saiyjin to pierwsza saga ze zbioru sag AdiegoFire.
Fabuła
Prolog
W środku nocy, nieopodal farmy ląduje statek kosmiczny z którego wychodzi kobieta trzymająca w ramionach dziecko- chłopca, które przekazuje trójce stojących nieopodal osób. Kobieta całuje chłopca w czułko po czym delikatnie go głasze aż w końcu mówi mu, że wieży, że on kiedyś zmieni świat, po czym nadaje mu imię- Noah.
Część 1: Powrót
Noah budzi się w autobusie po czym uświadamia sobie iż był to tylko sen. Następnie podpiera się za podbródek, patrzy za okno na zielone łąki i pastwiska, po czym przyznaje że miło wrócić do domu. Chłopak następnie uśmiecha się i myśli o tym jak zmienili się wszysscy domownicy przez trzy lata jego nieobecności, ze względu na stypendium.
Nastolatek wysiada z autobusu trzymając w ręku swój duży bagaż. Spogląda na piaszczystą drogę po czym mówi sam do siebie, że dawno nie biegął do domu 3 km, następnie uśmiecha się, przyjmuje pozycję startową, błyskawicznie podrywa się z miejsca i zaczyna biec drogą w stronę swojego domu.